Οι κοινόχρηστες δαπάνες, στις οποίες ο ιδιοκτήτης κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας είναι υποχρεωμένος να συμβάλλει κατά το ποσοστό συμμετοχής της ιδιοκτησίας του σ’ αυτές, μπορούν να γίνουν από έναν ή περισσότερους συνιδιοκτήτες και χωρίς ακόμη απόφαση της γενικής συνέλευσης, όταν είναι αναγκαίες, για την διατήρηση της κοινής οικοδομής κατάλληλης προς εκπλήρωση του προορισμού της και προς αποτροπή αμέσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης των κοινών μερών και εγκαταστάσεών της (βλ. ΕΦΑΘ 1313/2007 Δ/νη 2007/929, ΕφΠατρ 247/2004 Αχαϊκή Νομ. 2005/659). Στην περίπτωση δε της διενέργειας επισκευών σε κοινόχρηστο χώρο από έστω και ένα μόνο συνιδιοκτήτη για την αποτροπή άμεσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης του, οι υπόλοιποι συνιδιοκτήτες υποχρεούνται να συμμετάσχουν στη δαπάνη. Σε περίπτωση άρνησης συμμετοχής των υπολοίπων συνιδιοκτητών στις δαπάνες επισκευής, ο συνιδιοκτήτης, με δαπάνες του οποίου αποκαταστάθηκαν οι ζημίες, δύναται να αξιώσει δικαστικά την καταβολή τους με άσκηση αγωγής. Δηλαδή, ο άμεσος και κατεπείγων κίνδυνος για χειροτέρευση του κοινόχρηστου πράγματος είναι το κριτήριο της αναγκαιότητας ή μη έκδοσης απόφασης γενικής συνέλευσης για τις αναγκαίες επισκευές.
