Η υποχρέωση κάθε συνιδιοκτήτη, για συμμετοχή στις κοινόχρηστες δαπάνες είναι ανεξάρτητη από τη χρησιμοποίηση ή όχι του κοινόχρηστου πράγματος, από καθέναν απ’ αυτούς (εκτός αντίθετης νόμιμης και έγκυρης συμβατικής δέσμευσης), διότι η υποχρέωση αυτή προέρχεται από τη συνιδιοκτησία του κοινού και μόνον από το γεγονός ότι το κοινό πράγμα χρησιμεύει από τον προορισμό του για την εξυπηρέτηση των συνιδιοκτητών, ανεξάρτητα, εάν από λόγους υποκειμενικούς χρησιμοποιείται ή όχι αυτό από όλους ή από μερικούς απ’ αυτούς (Εφ.Θεσσαλ. 1909/2004 Αρμ 2005/231). Η αξίωση του συγκυρίου – κοινωνού, κατά των λοιπών συγκυρίων να απαιτήσει τις δαπάνες, που κατέβαλε για το κοινό πράγμα, εφόσον αυτές έγιναν με τις προϋποθέσεις του άρθρου 788 παρ. 2 ΑΚ (επικείμενος κίνδυνος βλάβης του κοινού) θεμελιώνεται στις προαναφερόμενες διατάξεις της οροφοκτησίας και αυτές του άρθρου 794 ΑΚ, το οποίο εφαρμόζεται συμπληρωματικά στην οροφοκτησία (βλ. Π. Κωνσταντοπούλου, ό.π., σελ. 280, Καυκά Ενοχ. Δίκ., άρθρο 794 ΑΚ, ΕΦΑΘ 7721/2006 Δ/νη 2007/930, EφΘεσ 1909/2004 Αρμ. 2005/231). Οι δαπάνες, που έγιναν για την αποκατάσταση – επισκευή του κοινόχρηστου χώρου ή πράγματος θα πρέπει να ανταποκρίνονται στη φύση και στην έκταση των συγκεκριμένων εργασιών, να αντικρίζουν το κοινό συμφέρον όλων των συνιδιοκτητών και να μην έχουν πολυτελή ή επωφελή χαρακτήρα, ούτε να είναι δυσαναλόγως επαχθείς.
Παράδειγμα: Συνιδιοκτήτης σε πολυκατοικία, που το διαμέρισμά του έχε ανεξάρτητη είσοδο από τον ακάλυπτο κοινόχρηστο χώρο της πρασιάς αρνείται να συμμετάσχει στις κοινόχρηστες δαπάνες για ηλεκτρικό ρεύμα, με τον ισχυρισμό ότι η οικία του δεν φωτίζεται από τις λάμπες, που βρίσκονται στην είσοδο και τους διαδρόμους της πολυκατοικίας. Αντίστοιχα, συνιδιοκτήτης διαμερίσματος του πρώτου ορόφου αρνείται να καταβάλλει τη δαπάνη για τη συντήρηση του ανελκυστήρα, επειδή χρησιμοποιεί αποκλειστικά τις σκάλες της πολυκατοικίας για την πρόσβαση στο διαμέρισμά του.
