Το πάγιο θέρμανσης στην πολυκατοικία το πληρώνουν όλα τα διαμερίσματα, ανεξάρτητα με το αν έχουν αυτονομία ή όχι και ανεξάρτητα με το αν το διαμέρισμα είναι κλειστό ή δεν χρησιμοποιεί καθόλου θέρμανση πετρελαίου.
Ο τρόπος χρέωσης και το ύψος του παγίου αναφέρεται στο καταστατικό κάθε πολυκατοικίας και συνήθως καθορίζεται σε ένα ποσοστό ύψους 20% με 30% των εξόδων πετρελαίου, με βάση μόνο τα χιλιοστά θέρμανσης και όχι κατανάλωσης.
Ακόμα και τα διαμερίσματα που δεν χρησιμοποιούν καθόλου θέρμανση συμμετέχουν με ένα πάγιο βασισμένο στα χιλιοστά που έχουν οριστεί και το ίδιο συμβαίνει με τα κλειστά, εκτός κι αν αναγράφεται στους κανόνες του καταστατικού ότι εξαιρούνται.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί υπάρχει απώλεια ενέργειας από τα γειτονικά διαμερίσματα, εφόσον η κατανομή των σωληνώσεων και όλου του συστήματος θέρμανσης είναι μηχανικά μελετημένη να εξυπηρετεί τον ανάλογο όγκο των διαμερισμάτων, χωρίς να επιβαρύνεται η καύση. Με τη διακοπή σε κάποιο διαμέρισμα διαταράσσεται αυτόματα η ισορροπία κατανομής και προκύπτουν προβλήματα περισσότερης κατανάλωσης πετρελαίου ώστε να θερμανθούν τα διαμοιρασμένα χιλιοστά της υπόλοιπης πολυκατοικίας.
Στα νεόδμητα κτίρια συνήθως υπάρχει ειδική μελέτη από το μηχανικό για το πάγιο που αναλογεί στο κάθε διαμέρισμα, βασισμένη εκτός των χιλιοστών του και στις θερμικές ιδιαιτερότητες του καθενός, τη θέση, στον όροφο, τη μόνωση κλπ.
Πηγή: Θριάσιο Service
